ISO Aqua Olimp500ml

WODA

Pierwszoplanowe zadanie wody podczas wysiłku polega na chłodzeniu pracującego organizmu. Jest ona transportowana w postaci potu na powierzchnię skóry, skąd odparowuje i w ten sposób obniża ciepłotę ciała.
Wszystkie reakcje życiowe przebiegają w środowisku wodnym naszego organizmu. W fazie wodnej krwi rozwożony jest tlen, glukoza (najważniejszy składnik energetyczny), aminokwasy (najważniejsze składniki mięśni), większość witamin oraz składników mineralnych.Kiedy zaczyna brakować wody, której ubywa podczas wysiłku wraz z potem, niebezpiecznie wzrasta ciepłota ciała. Krew ulega zagęszczeniu, z ogromnym trudem dociera do naszych komórek, zaś serce ma ogromne kłopoty z jej przepompowywaniem. Zagęszczona krew nie rozwozi właściwie składników odżywczych do komórek i nie odbiera od nich szkodliwych produktów przemiany materii.
Kiedy ubywa wody we wnętrzu komórek mięśniowych, ustają przebiegające w jej obecności przemiany energetyczne i inne procesy życiowe, wzrasta niebezpiecznie stężenie jonów niektórych pierwiastków i szkodliwych produktów przemiany materii. Nasze mięśnie, w tym mięsień sercowy, tracą zdolność do sprawnego wykonywania pracy, co odczuwamy jako skrajne wyczerpanie.
Przy niedostatku wody wzrasta ciepłota ciała, gdyż nie jest ono właściwie schładzane poprzez jej odparowywanie z powierzchni skóry. Wzrost temperatury grozi przegrzaniem organizmu, szczególnie niebezpiecznym dla mózguUbytek każdego procenta wody skutkuje utratą 10% zdolności wysiłkowych, jednak już po ubytku 4% następuje całkowita niemożność dalszego kontynuowania pracy.

SKŁADNIKI MINERALNE

Trzy składniki mineralne są najważniejsze dla jakości wykonywanej pracy: sód, potas i magnez. Należą one do tzw. pierwiastków elektrolitowych, które zawiadują gospodarką wodną organizmu. To właśnie dzięki ich obecności organizm utrzymuje odpowiednią objętość krwi i właściwy poziom nawodnienia komórek, jak równieżekspediuje wodę w postaci potu na powierzchnię skóry, skąd ta - odparowując - schładza cały organizm.
Ponieważ omawiane tu składniki mineralne transportują wodę na powierzchnię skóry, podobnie jak w przypadku wody - zaczyna ich ubywać w miarę kontynuowania pracy.Kiedy zaczyna brakować sodu, potasu i magnezu, mięśnie co raz słabiej odpowiadają na sygnały dobiegające z mózgu, co raz słabiej się kurczą i co raz wolniej rozkurczają, co prowadzi do ich osłabienia, i pojawiania się bolesnych kurczów mięśniowych. Ich niedobór najdotkliwiej odbija się na czynnościach mięśnia sercowego i może doprowadzić - w skrajnych przypadkach - do omdlenia lub nawet zatrzymania akcji serca. W lżejszych przypadkach, jest jedną z przyczyn lawinowego narastania uczucia zmęczenia.

WĘGLOWODANY

Węglowodany to składniki energetyczne pożywienia o różnej strukturze, które - najczęściej - ulegają w organizmie przekształceniu w glukozę, która jest najważniejszym źródłem energii dla naszego mózgu i całego układu nerwowego, jak również dla pracujących mięśni - w tym - mięśnia sercowego.
Glukoza może dostarczać mięśniom energii zarówno w warunkach komfortu tlenowego, czyli w trakcie wysiłków bardzo długich, jak też w warunkach beztlenowych, czyli przy wysiłkach krótkotrwałych, jednakowoż niezwykle intensywnych. Pomimo tak ważnej funkcji pełnionej przez glukozę, organizm ma bardzo poważne kłopoty z jej gromadzeniem na zapas. Pewną, niewielką, jej ilość magazynuje w mięśniach i w wątrobie, w postaci związku nazywanego glikogenem. Jednocześnie wątroba posiada zdolność wytwarzania glukozy ze składnika włókienek mięśniowych - alaniny. Jednak największą ilość glukozy potrafi organizm zgromadzić tylko w tkance tłuszczowej, w postaci związku związanego z cząsteczkami tłuszczu, nazywanego glicerolem.
Jednakże, dla sportowców i osób aktywnych znaczenie ma tylko ta niewielka pula glukozy zmagazynowana w mięśniach i wątrobie, w formie glikogenu. Pula ta wyczerpuje się bardzo szybko i starcza jedynie na pokrycie potrzeb energetycznych pierwszych minut pracy. Wprawdzie - po wyczerpaniu zapasów glukozy z glikogenu - wątroba może ją produkować z alaniny, jednak wtedy organizm musi niszczyć włókienka mięśniowe w celu uwolnienia z nich tego składnika.
Niszczenie włókienek mięśniowych - co logiczne - musi fatalnie odbijać się na zdolności mięśni do pracy. Teoretycznie - w następnej kolejności - organizm może czerpać glukozę z glicerolu, z tłuszczu zgromadzonego pod skórą.
Jednak również tutaj napotyka na dwie przeszkody:
1) przemiana glicerolu w glukozę jest procesem powolnym i kosztownym energetycznie
2) sportowcy i ludzie aktywni fizycznie nie dysponują odpowiednio wysokim zasobem tkanki tłuszczowej - są zbyt szczupli.
Tak więc - w miarę kontynuowania wysiłku - szybko dochodzi do co raz większego niedoboru glukozy. Kiedy zaczyna jej brakować w organizmie, mięśnie - w tym mięsień sercowy - tracą swoje podstawowe źródło energii i kurczą się co raz to słabiej.
Wprawdzie wszystkie mięśnie mogą - alternatywnie do glukozy - spalać też inne składniki energetyczne: aminokwasy i kwasy tłuszczowe, jednakże, aby spalanie to przebiegało sprawnie, potrzebują one przynajmniej minimalnych porcji glukozy.
Jednak najgorsze skutki niesie niedobór glukozy dla mózgu, dla którego związek ten jest - w praktyce - jedynym składnikiem energetycznym. Mózg, pragnąc zarezerwować dla siebie krytyczną rezerwę glukozy, potęguje nasze wyobrażenie o ciężarze wykonywanej przez nas pracy i hamuje - wbrew naszej woli - impulsy kurczące włókienka mięśniowe. Przy drastycznym spadku poziomuglukozy dochodzi do całkowitej niemożności kontynuowania wysiłku nazywanej upadkiem mięśniowym - a w skrajnych przypadkach - nawet do omdlenia i utraty świadomości.

L-KARNITYNA

L-Karnityna to najważniejsza witamina dla czasu trwania wysiłku.
Im bowiem dłużej trwa wysiłek, tym większego znaczenia nabierają kwasy tłuszczowej jako składniki energetyczne. W coraz to większym stopniu zaczynają one zastępować glukozę i oszczędzać jej rezerwy dla podtrzymania procesów energetycznych, przebiegających w pracujących mięśniach oraz prawidłowej pracy mózgu i całego układu nerwowego. Wprawdzie kwasy tłuszczowe dostarczają dwa razy więcej energii, aniżeli glukoza, to jednak mają jeden podstawowy mankament: nie potrafią samodzielnie wnikać do miejsc ich spalania w komórkach mięśniowych, nazywanych mitochondriami.
To dopiero L-karnityna wiąże te kwasy, wprowadza je do mitochondriów i wprzęga w procesy spalania z pozyskaniem energii do pracy.
L-karnityna pozostaje jednocześnie niezbędna do wytwarzania związku nazywanego acetylocholiną, który przenosi impulsy z układu nerwowego do komórek mięśniowych i - tym samym - pośredniczy w kurczeniu włókienek mięśniowych pod wpływem sygnałów płynących z naszego mózgu.
Wprawdzie organizm częściowo sam potrafi wytwarzać L-karnitynę, to jednak resztę musi pobierać z pożywienia. Problem jedynie w tym, ze witamina ta występuje tylko w mięsie, zaś sportowcy i osoby ćwiczące rekreacyjnie częstoograniczają spożycie wyrobów mięsnych z uwagi na aspekty dietetyczne i zdrowotne.
Przy niskim zasobie L-karnityny spalanie tłuszczu staje się utrudnione i organizm tym szybciej wyczerpuje rezerwę glukozy w postaci glikogenu. Niektóre mitochondria pozbawione należytej ochrony łatwo ulegają uszkodzeniom; najpierw zaprzestają pełnienia swych funkcji energetycznych, potem rozpadają się, zaś ich rozpad zalewa komórkę szkodliwymi dla niej molekułami i - w skrajnych przypadkach - doprowadza do niszczenia całych komórek mięśniowych. Ta sytuacja odbija się niekorzystnie na zdolnościach mięśni do pracy i ma szczególnie negatywne znaczenie dla mięśnia sercowego.
Przy niskim zasobie L-karnityny utrudniona staje się również produkcja acetylocholiny, co zmniejsza zdolności kurczliwe włókienek mięśniowych.Wprawdzie organizm usiłuje radzić sobie z zaistniałą sytuacją i wzmaga samodzielną produkcję l-karnityny, to jednak wzmożona jej produkcja może przynosić też negatywne skutki; organizm rozbija białka włókienek mięśniowych, gdyż tylko w ten sposób - jak dowiodły badania - potrafi pozyskiwać składniki niezbędne do jej produkcji. Nie trudno zgadnąć, że niszczenie włókienek dodatkowo obniża zdolności kurczliwe i wysiłkowe mięśni - w tym - mięśnia sercowego.

ISO Aqua - więcej niż woda!

Jak widać: niedobory opisanych wyżej składników sprzyjają szybkiemu rozwojowi zmęczenia podczas pracy i limituje czas kontynuowania wysiłków fizycznych. Aby "oszukać" zmęczenie i długo cieszyć się ruchem oraz przyspieszyć regenerację powysiłkową i rozwój zdolności wysiłkowych, należy uzupełniać systematycznie omawiane składniki podczas ćwiczeń i tuż po ich zakończeniu.
Wodę i najważniejsze pierwiastki elektrolitowe - w trakcie wysiłku - optymalnie uzupełnimy jedynie napojem izotonicznym, czyli takim, w którym stężenie cząsteczek jest identyczne, jak w płynach ustrojowych człowieka.