Selen

W dietetyce selen uznawany jest za pierwiastek o ogromnym znaczeniu dla prawidłowej pracy tarczycy. Wykazuje działanie poprawiające odporność organizmu oraz należy do grupy przeciwutleniaczy (substancji działających przeciwko wolnym rodnikom w naszym organizmie). Selen ceniony jest w profilaktyce antynowotworowej, pomaga zapobiegać powstawaniu i rozwojowi raka.

Rola w organizmie

W przyrodzie selen występuje w śladowych ilościach, dlatego został zakwalifikowany do grupy mikroelementów. W organizmie człowieka posiada dość szczegółowo określone zadanie - będąc składnikiem enzymów ma znaczenie dla metabolizmu. Selen wykazuje również silne działanie antyoksydacyjne, z tego też względu jest istotnym wsparciem dla organizmu w walce z wolnymi rodnikami, związane jest to z działaniem ochronnym na błony komórkowe . Jak jest skutecznym elementem odporności naszego organizmu. W suplementacji sportowej selen odgrywa kluczową rolę podczas odchudzania. Wpływ pierwiastka na tarczycę sprawia, że podtrzymuje jej aktywność, co jest szczególnie ważne podczas stosowania diety o obniżonej kaloryczności. Selen jest ważnym elementem leczenia osób cierpiących na Hashimoto - chorobę spowodowaną zaburzeniami pracy tarczycy i powiązanej z problemami autoimmunologicznymi. W piśmiennictwie naukowym spotkać możemy się z dodatkowymi pozytywami selenu takim, jak łagodzenie objawów depresji, bólu, a także wsparcie w leczeniu chorób o podłożu reumatologicznym.

Skutki niedoboru

Do niedoborów selenu dochodzi niezwykle rzadko i zazwyczaj powiązane są one z chorobami układu pokarmowego, jak np. zaburzenia wchłaniania, stany po usunięciu jelita cienkiego, w żywieniu pozajelitowym. Niedobory objawiać się będą głównie dysfunkcjami pracy tarczycy, rzadziej niewydolnością serca. Opracowania medyczne wskazują dodatkowo na zwiększone ryzyko zachorowalności na nowotwory.

Zapotrzebowanie

Zapotrzebowanie na selen uzależnione jest m.in. od wieku i płci: niemowlęta - 15-20 µg dzieci: od 1. do 3. roku życia - 20 µg; od 4. do 9. roku życia - 30 µg chłopcy: od 10. do 12. roku życia - 40 µg; od 13. do 18. roku życia - 55 µg dziewczęta - od 10. do 12. roku życia - 40 µg; od 13. do 18. roku życia - 55 µg mężczyźni: 55 µg kobiety: 55 µg kobiety w ciąży: 60 µg kobiety karmiące - 70 µg