Cukry
Cukry - chociaż termin "cukry" jest synonimem terminu "węglowodany", to najczęściej używa się go do klasyfikacji mono- i di-sacharydów, takich jak glukoza, maltoza, sacharoza, laktoza i fruktoza, a także modna ostatnio izomaltuloza. Są bardzo szybko przyswajalne (za wyjątkiem izomaltulozy), charakterystyczną ich cechą jest zazwyczaj słodki smak i wysoki indeks glikemiczny (oprócz fruktozy i izomaltulozy). Stanowią łatwo przyswajalne paliwo.
Cukry proste spożywane podczas wysiłku fizycznego mogą opóźniać powstawanie objawów zmęczenia, wpływać na osmolalność spożywanych płynów, a więc pośrednio wspomagać odpowiednie nawodnienie organizmu, a także chronić zapasy glikogenu. Przyjmowane po aktywności - przyśpieszają regenerację i przyczyniają się do szybkiego uzupełnienia rezerw energetycznych organizmu. Nadmierne spożycie cukrów prostych zwiększa ryzyko gromadzenia tkanki tłuszczowej, a także sprzyja rozwojowi próchnicy zębów oraz hipierinsulinemii. Cukry proste wchodzą w skład preparatów węglowodanowych, węglowodanowo-białkowych i wielu innych suplementów.
Dawkowanie:
W dietetyce sportowej cukry proste poleca się stosować jedynie okołowysiłkowo.