Spalacze tłuszczu - efekty stosowania spalaczy

Dzięki licznym odkryciom biochemicznych mechanizmów oddziaływania na organizm różnych związków chemicznych, czy to odżywczych, czy innych, o bardziej wyspecjalizowanych funkcjach, można dziś bardzo precyzyjnie wybrać te, na których danej osobie najbardziej zależy.

1. Kofeina a spalanie tłuszczu
2. Tyrozyna i synefryna a spalanie tłuszczu
3. EGCG i HCA a spalanie tłuszczu
4. L-karnityna i chrom a spalanie tłuszczu
5. Pokrzywa, karczoch, mniszek, papryka i pieprz a spalanie tłuszczu

Jako że w ostatnich dekadach dosyć mocno wzrósł odsetek ludzi z nadwagą i otyłością, toteż wielu osobom zaczęło zależeć na związkach, które mogłyby zwiększyć poziom energii do działania, czy ograniczyć apetyt i finalnie przekładać się na szybszą utratę masy ciała. Z tego właśnie względu powstała kategoria suplementów diety, które potocznie nazywa się spalaczami tłuszczu.

Kofeina a spalanie tłuszczu

Jednym z klasyków, jeśli chodzi o preparaty na redukcję masy ciała, jest kofeina, czyli główny, bioaktywny związek zawarty między innymi w kawie. Na poziomie komórkowym blokuje ona substancje, które powstają podczas pracy mózgu i mięśni oraz odpowiadają za nadejście zmęczenia i spadku energii. Kofeina pozwala na podniesienie poziomu motywacji do ćwiczeń, a także poprawę jakości treningów, co finalnie może przełożyć się na większą systematyczność w treningach i większe zużycie kalorii w dłuższej perspektywie czasu.

Oprócz działania wzmagającego skupienie i siłę kofeina podnosi intensywność spoczynkowych przemian metabolicznych, przez co zwiększa się całkowite zapotrzebowanie energetyczne organizmu. W tak zwanych spalaczach tłuszczu kofeina występuje w dawkach do 200 – 300 mg na porcję, a zalecane dawkowanie to 2 – 6 mg na każdy kilogram masy ciała.

Najlepiej sprawdza się przy zastosowaniu na około 30 – 40 minut przed treningiem o średniej długości trwania oraz na 10 – 15 minut przed treningami długimi. Dużych dawek kofeiny zaleca się unikać w przypadku treningów prowadzonych późnym popołudniem lub wieczorem.

Tyrozyna i synefryna a spalanie tłuszczu

Nieco inny, niż kofeina, rodzaj pobudzenia, gwarantują związki, które mogą zmieniać poziomy neuroprzekaźników w układzie nerwowym, a dokładniej neuroprzekaźników odpowiedzialnych za motywację do działania, czy za reakcję „walcz lub uciekaj”, tj. dopaminy i adrenaliny.

Tyrozyna to aminokwas białkowy, z którego w organizmie powstają oba neuroprzekaźniki. Dostarczając ją z suplementami diety, zwiększa się dostępna pula tyrozyny, którą organizm może wykorzystać.

Synefryna z kolei działa bardziej specyficznie i swoją budową bardziej przypomina adrenalinę. Naturalnie związek ten występuje w gorzkich pomarańczach. Tyrozynę w formie wolnej stosuje się w dawkach 500 – 1000 mg, natomiast w formie aktywnej biologicznie, czyli N-acetylo-L-tyrozyny, może być podawana w nawet kilkukrotnie mniejszych dawkach. Synefrynę natomiast dawkuje się na poziomie do 2 – 3 mg na 1 kg masy ciała (w przypadku stosowania tylko jej, bez innych związków pobudzających).

Oba związki z reguły stosuje się w dni z większą aktywnością fizyczną, ale również przydatne mogą być przy wysiłku umysłowym. Efektem tyrozyny i synefryny poza zwiększeniem chęci do bycia aktywnym jest również nasilenie zużywania tłuszczu w organizmie. Oba związki wywołują pewnego rodzaju pobudzenie układu nerwowego, zatem podobnie jak kofeina, powinny być stosowane w pierwszej połowie dnia.

EGCG i HCA a spalanie tłuszczu

EGCG, czyli galusan epigalokatechiny oraz HCA, czyli kwas hydroksycynamonowy, to kolejne związki, które mają uznanie z punktu widzenia regulacji masy ciała. Istnieją liczne obserwacje wskazujące na efektywność tych związków w kontekście „spalania” tłuszczu, jednak nie poznano jeszcze wszystkich biochemicznych mechanizmów stojących za tym działaniem. EGCG to związek charakterystyczny dla zielonej herbaty i pełni bardzo silne funkcje antyoksydacyjne w organizmie, dzięki czemu znany jest jako środek potencjalnie przeciwnowotworowy.

Oprócz tego zaobserwowano, że ekstrakt z zielonej herbaty może hamować wytwarzanie nowych komórek tłuszczowych, a także wspierać „rozbijanie” tych, które już w ciele są. HCA z kolei to główna substancja aktywna tamaryndowca malabarskiego. Głównym sposobem, za pośrednictwem którego HCA może sprzyjać redukcji masy ciała, jest blokowanie apetytu, jednak istnieją też przesłanki wskazujące na modulację metabolizmu węglowodanów. Ze względu na szerokie spektrum działań i niską specyficzność, EGCG i HCA zazwyczaj występują w spalaczach razem, w dawkach nieprzekraczających 1 g.

L-karnityna i chrom a spalanie tłuszczu

Powstająca z aminokwasów l-karnityna oraz pierwiastek mineralny chrom mają duże znaczenie z punktu widzenia metabolizmu energetycznych substancji odżywczych. L-karnityna uczestniczy w zużywaniu tłuszczu do pozyskiwania energii w trakcie wysiłku. Stosuje się ją nie tylko w kontekście aktywności fizycznej, ale również przydatna jest z punktu widzenia pracy mózgu. Związek ten w postaci wolnej l-karnityny stosuje się w dawkach 2 – 3 gramowych, a bardziej popularny winian l-karnityny może być spożywany w porcjach mniejszych, sięgających około 1 g.

Istnieje jeszcze forma aktywna biologicznie, acetylo-l-karnityna, której dawkowanie wynosi poniżej 1 g. Efektem karnityny może być nie tylko zwiększone spalanie tłuszczu, ale również redukcja zmęczenia czy zaburzeń nastroju i koncentracji.

Chrom z kolei znany jest z poprawy tolerancji glukozy przez organizm. W przeciętnej diecie pierwiastka tego nie ma zbyt wiele, a dodatkowo jego ilości w produktach spożywczych ulegają dużym wahaniom. Stosowanie go w dużych dawkach, przekraczających 4 – 5 krotnie zapotrzebowanie, ma udział w efektywniejszym zużywaniu węglowodanów przez organizm.

Pokrzywa, karczoch, mniszek, papryka i pieprz a spalanie tłuszczu

Poza związkami, które ukierunkowane są stricte na spalanie tłuszczu, warto zapoznać się jeszcze z tymi, które wzmacniają organizm pośrednio i mają wielokierunkowe działanie prozdrowotne. Pokrzywa czy mniszek usprawniają wydalanie wody poprzez działanie moczopędne. Karczoch wspiera pracę wątroby i przemiany metaboliczne, papryka może obniżać apetyt i lekko podnieść temperaturę ciała, natomiast pieprz wykazuje silne działanie antyoksydacyjne.