Działanie witaminy D przekłada się nie tylko na mocne kości i odporność, ale również na zdrowie hormonalne, czy równowagę w układzie nerwowym. Niestety społeczna świadomość na temat tak wielokierunkowego działania tej witaminy wydaje się cały czas niewystarczająca. Warto na ten temat zwracać uwagę, gdyż istnieją dwa ważne czynniki ograniczające poziom witaminy D w populacjach środkowej Europy. Jeden to zmienność pór roku i poziomu ekspozycji na Słońce, a drugi to specyficzny smak spożywczych źródeł witaminy D.
- Słońce a niedobory witaminy D
- Dieta a niedobory witaminy D
- Regeneracja niedoboru witaminy D
Słońce a niedobory witaminy D
Witamina D produkowana jest przez organizm w warunkach kontaktu promieni słonecznych ze skórą. Za pomocą wyspecjalizowanych mechanizmów dochodzi wtedy do przemian cholesterolu w aktywny cholekalcyferol, czyli witaminę D3.
Mechanizm produkowania witaminy D prawdopodobnie towarzyszy organizmom żywym już od pierwszych przejawów życia na Ziemi i jest jednym z najstarszych takich biochemicznych mechanizmów. U ludzi jednak produkcja ta zachodzi jedynie wtedy, gdy długość fal słonecznych padających na skórę mieści się w zakresie promieniowania ultrafioletowego typu B (UVB), czyli 290 – 315 nm.
W krajach takich, jak Polska, warunki te dostępne są w miesiącach letnich, pomiędzy końcem maja a początkiem października. Jeżeli człowiek nie spędzi wystarczająco dużo czasu na świeżym powietrzu w lecie, w kolejnych miesiącach może dojść u niego do niedoboru.
Do utrzymania dobrego poziomu witaminy D w organizmie potrzebna jest bezpośrednia ekspozycja na promienie słoneczne kończyn i torsu 2 – 3 razy w tygodniu po 20 – 30 minut, około godzin południowych w dni bezchmurne. Pamiętać przy tym należy, że nadmierna ekspozycja na słońce grozi poparzeniami, a jeśli poparzenia pojawiają się chronicznie, dojść może do procesów nowotworowych.
Dieta a niedobory witaminy D
Zdecydowanie prościej byłoby żyć w zdrowiu, gdyby witamina D występowała w nieco szerszej gamie produktów spożywczych. Jej głównymi źródłami są bowiem tłuste ryby, za którymi nie każdy przepada. Pewne, choć nie tak duże, jak w rybach, ilości dostępne są również w jajach, a także pod postacią ergokalcyferolu (witaminy D2) w grzybach.
Jeżeli brak ekspozycji na działanie słońca połączy się z brakiem codziennej konsumpcji tych produktów, należy liczyć się z tym, że w pewnym momencie można zacząć odczuwać skutki deficytów. Jest to jedna z głównych przyczyn, dla których zaleca się suplementowanie diety witaminą D na poziomie całego społeczeństwa.
Regeneracja niedoboru witaminy D
Suplementacja jest tanią i efektywną formą wsparcia stanu odżywienia w niedoborze witaminy D. Długość czasu trwania powrotu z niedoboru do normy zależy od wielu czynników. Najważniejszym jest stopień niedoboru. Lekkie, aczkolwiek niebezpieczne, niedobory diagnozuje się, gdy wynik badania wskaźnika poziomu witaminy D w organizmie osiągnie wartości w zakresie 12 – 20 ng / ml.
Krytyczne dla zdrowia, potencjalnie nasilające zaburzenia metaboliczne, czy też prowadzące do wzmożonej podatności na nowotwory poziomy, to poziomy poniżej tego zakresu. Nie da się w jednoznaczny sposób odpowiedzieć na pytanie, ile czasu brać witaminę D, jednak z reguły proces powrotu z deficytu trwa kilka tygodni.
Zawarte treści mają charakter wyłącznie edukacyjny i informacyjny. Starannie dbamy o ich merytoryczną poprawność. Niemniej jednak, nie mają one na celu zastępować indywidualnej porady u specjalisty, dostosowanej do konkretnej sytuacji czytelnika.