Lion's Mane, soplówka jeżowata - działanie i właściwości

Grzyby od wieków odgrywają kluczową rolę w tradycyjnej medycynie różnych kultur, stanowiąc nie tylko element diety, ale także składnik licznych preparatów leczniczych. Choć współczesne badania naukowe dopiero zaczynają szczegółowo zgłębiać ich potencjalne korzyści zdrowotne, pierwsze wyniki są obiecujące i wskazują na szeroki wachlarz zastosowań terapeutycznych. Jest tak między innymi w przypadku soplówki jeżowatej.

1. Co to jest soplówka?
2. Gdzie występuje soplówka?
3. Współczesne spojrzenie na soplówkę
4. Inne przesłanki z badań
5. Grzyby a mikrobiota
6. Dawkowanie soplówki jeżowatej

Co to jest soplówka?

Grzyb Hericium erinaceus, znany powszechnie jako lions mane (lwia grzywa), czy soplówka jeżowata, charakteryzuje się unikatowym wyglądem, przypominającym kaskadę kolców, tudzież sopli lodu. Kolce są białe, gdy są młode, ale mogą żółknąć z wiekiem. Grzyb preferuje wilgotne, zacienione obszary i często rośnie na obumarłych lub umierających pniach drzew liściastych, takich jak dąb, buk czy brzoza. Historycznie był używany do celów kulinarnych i leczniczych, zwłaszcza w tradycyjnej medycynie chińskiej i japońskiej, do leczenia różnych dolegliwości zdrowotnych.

Gdzie występuje soplówka?

Soplówki rosną głównie na drzewach liściastych w Ameryce Północnej, Europie i Azji. W Ameryce Północnej soplówka jest zbierana w lasach wschodnich i północnych Stanów Zjednoczonych oraz w Kanadzie. W Europie można ją znaleźć głównie w krajach o umiarkowanym klimacie, takich jak Niemcy, Polska czy Wielka Brytania. W Azji, zwłaszcza w Chinach i Japonii, grzyb ten jest nie tylko zbierany, ale także uprawiany na dużą skalę.

Współczesne spojrzenie na soplówkę

Naukowe badania nad bioaktywnymi właściwościami lwiej grzywy zaczęły zyskiwać na znaczeniu pod koniec XX i na początku XXI wieku. Wiele izolowanych z tego grzyba bioaktywnych związków, takich jak polisacharydy erinacyny, wykazało potencjał w różnorodnych zastosowaniach terapeutycznych. Liczne eksperymenty wskazują na jego neuroprotekcyjne efekty, czyli ochronę układu nerwowego. Działanie to prawdopodobnie polega na stymulowaniu syntezy czynnika wzrostu nerwów (NGF), który ma duże znaczenie w dolegliwościach takich jak choroba Alzheimera, czy fizyczne i biochemiczne uszkodzenia nerwów.

Inne przesłanki z badań

Kolejne badania, które również przeprowadzono głównie w warunkach in vitro, czyli na wyizolowanych tkankach, wskazały potencjalne właściwości przeciwnowotworowe, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Erinacyny, na przykład, wykazały efekty przeciwnowotworowe w modelach zwierzęcych. Brakuje jeszcze jednak precyzyjnych badań klinicznych, których wyniki mogłyby dokładnie ocenić efekty zdrowotne soplówki.

Zmęczenie, lęk, depresja

Niemniej jednak wstępne badania sugerują, że lwia grzywa może być korzystna w poprawie funkcji poznawczych, leczeniu uszkodzeń nerwów i prewencji zmęczenia, lęku i depresji.

Charakterystyka soplówki jeżowatej

Tabela: Charakterystyka soplówki jeżowatej

Grzyby a mikrobiota

Grzyby, takie jak lwia grzywa (Hericium erinaceus), coraz częściej są badane pod kątem ich potencjalnych właściwości prebiotycznych. Prebiotyki to substancje, które nie są trawione w górnym odcinku przewodu pokarmowego i stymulują wzrost lub aktywność korzystnych mikroorganizmów, takich jak bakterie probiotyczne w jelitach.

Wpływ na zdrowie jelit

Dobrym przykładem są beta-glukany, obecne w wielu rodzajach grzybów. Wykazały potencjał w stymulowaniu wzrostu korzystnych bakterii takich jak Lactobacillus i Bifidobacterium w przewodzie pokarmowym. Bakterie te są znane ze swojego korzystnego wpływu na zdrowie jelit i mogą wpływać na różne aspekty zdrowia, w tym na układ odpornościowy i samopoczucie psychiczne.

Dawkowanie soplówki jeżowatej

Typowe dawkowanie lwiej grzywy różni się znacznie w zależności od formy, w jakiej jest spożywana. Przygotować można danie ze świeżych owocników, ale też sięgnąć po suplementy w kapsułkach lub proszku, które mają ściśle określoną zawartość substancji bioaktywnych.

W przypadku suplementacji dawkowanie z reguły zamyka się w granicach 500 – 1000 mg dziennie. Kiedy stosowane są jakiekolwiek leki związane z funkcjonowaniem układu nerwowego suplementację warto skonsultować ze specjalistą.

Źródła:

• Li, I-Chen et al. “Neurohealth Properties of Hericium erinaceus Mycelia Enriched with Erinacines.” Behavioural neurology vol. 2018 5802634. 21 May. 2018, doi:10.1155/2018/5802634
• Kim, S. P., Nam, S. H., & Friedman, M. (2013). Hericium erinaceus (Lion's Mane) mushroom extracts inhibit metastasis of cancer cells to the lung in CT-26 colon cancer-tansplanted mice. Journal of agricultural and food chemistry, 61(20), 4898–4904. https://doi.org/10.1021/jf400916c
• Singh, Ravindra Pal, and Aditi Bhardwaj. “β-glucans: a potential source for maintaining gut microbiota and the immune system.” Frontiers in nutrition vol. 10 1143682. 5 May. 2023, doi:10.3389/fnut.2023.1143682