Co to jest Vitargo? Działanie i dawkowanie

Wiele osób utożsamia węglowodany i diety wysokowęglowodanowe z zaburzeniami metabolicznymi, otyłością, a niektórzy wręcz uciekają się do skojarzeń związanych z uzależnieniem. O ile w przypadku diet opierających się o produkty o wysokim stopniu przetworzenia oraz osób opierających swój dzień o siedzenie, to wszystko może być słuszne, tak już u sportowców czy pracowników fizycznych, którzy dbają o zdrowy styl życia, już niekoniecznie.

1. Specyfika Vitargo
2. Skład odżywczy Vitargo - wielkość porcji
3. Zapotrzebowanie na węglowodany
4. Wskazania do stosowania Vitargo
5. Mechanizm działania Vitargo
6. Mechanizm działania elektrolitów

Osoby te często sięgają nawet po cukry proste, a także węglowodany pod postacią płynną, które dostarczają szybko przyswajalnej energii. Dobrym przykładem takiego produktu jest napój węglowodanowy dla aktywnych - Vitargo.

Specyfika Vitargo

Vitargo to formuła, która zawiera hydrolizowaną, czyli wstępnie przygotowaną do wchłaniania, formę skrobi. Substancja ta składa się z maltodekstryny, która jest formą pośrednią między węglowodanami złożonymi a prostymi. Z reguły jest to skrobia kukurydziana, ponieważ z kukurydzy nie trzeba usuwać dużych ilości białka oraz tłuszczy i błonnika, tak jak ma to miejsce na przykład w przypadku jęczmienia.

Dzięki hydrolizie węglowodany z Vitargo mogą bardzo szybko zostać wchłonięte i pod postacią glukozy dostarczone do tkanek o największych potrzebach, takich jak mózg czy mięśnie. Jest to produkt, który powstał z myślą o osobach, które potrzebują pod ręką mieć bogate źródło energii, które nie wywoła dyskomfortu trawiennego.

Skład odżywczy Vitargo - wielkość porcji

W 100 g typowego produktu zawierającego Vitargo znajduje się około 76 g węglowodanów, a pozostałych substancji odżywczych jest poniżej 0,5 g. W zależności od zapotrzebowania energetycznego oraz rodzaju aktywności i intensywności, na porcję, tj. czas trwania treningu, przypadać może nawet 75 – 150 g lub jeszcze więcej. Górna granica tego przedziału zarezerwowana jest raczej dla sportowców na wysokim poziomie.

Skrobia może jednak współdziałać w utrzymywaniu wydolności organizmu z pewną grupą substancji odżywczych, które w VITARGO ENERGY dodaje się na etapie produkcyjnym. Mowa tutaj o pierwiastkach mineralnych, które należą do elektrolitów i uczestniczą w regulacji gospodarki wodno-elektrolitowej organizmów.

Zapotrzebowanie na węglowodany

Standardowe zalecenia

Standardowe zalecenia dietetyczne dla populacji ogólnej uwzględniają taką ilość węglowodanów, która może pokryć około 45-55% zapotrzebowania energetycznego. Przy zapotrzebowaniu na 2000 kcal jest to około 900 – 1100 kcal, czyli 225 – 275 g węglowodanów.

Zalecenia dla sportowców

Sportowiec wytrzymałościowy często potrzebuje powyżej 6000 kcal dziennie, a zalecany udział procentowy węglowodanów w ogólnej kaloryczności diety częściej sięga wtedy 50 – 60%. Czasami oznacza to potrzebę dostarczania nawet 900 g węglowodanów dziennie. Dla wielu osób jest to ilość nie do przejedzenia za pomocą zwykłych produktów spożywczych, które w nadmiarze mogą wywoływać problemy żołądkowo-jelitowe.

Wskazania do stosowania Vitargo

Osoby z siedzącym trybem życia mają zazwyczaj tyle zapasów energii pod postacią tłuszczu, że nie potrzebują w ciągu dnia szybkich zastrzyków energii, zwłaszcza z cukrów. Sportowcy, którzy na intensywnych treningach spędzają około 3 godzin dziennie, czy osoby pracujące fizycznie po 8 – 10 godzin dziennie, są jednak narażeni na spadki energii.

Potencjalne ryzyko

Te mogą być bardzo groźne, ponieważ w momencie wyczerpania dostępnych zasobów energetycznych dojść może do zasłabnięcia oraz niebezpiecznych wypadków.

Obecny stan wiedzy

Tutaj warto zaznaczyć, że zapobieganie zmęczeniu przy długim wysiłku to nie jest jedyne działanie Vitargo. Według nowych badań, w porównaniu do placebo węglowodany mogą też poprawiać wyniki w sposób ergogeniczny, gdzie nie liczy się odporność na zmęczenie, a raczej wygenerowanie dodatkowej mocy lub siły.

Początkowo sądzono, że ćwiczenia muszą trwać co najmniej 2 godziny, aby węglowodany dały jakiś efekt, obecnie wiadomo jednak, że nawet przy treningach trwających około 1 godziny przy 75% szacowanego maksymalnego poboru tlenu (VO2max) działanie może być widoczne.

Mechanizm działania Vitargo

Skrobia, będąca polisacharydem (węglowodanem o złożonej budowie), jest rozkładana na glukozę, która dopiero wtedy może być wchłonięta i wykorzystywana do celu wytworzenia ATP (adenozynotrifosforanu), podstawowego nośnika energii w komórkach. Stabilne dostawy węglowodanów z krwi są kluczowe dla optymalizacji wydolności podczas wysiłku. Zapobiegają zmęczeniu poprzez prewencję stanu hipoglikemii, czyli spadku poziomu glukozy we krwi.

Oszczędzanie glikogenu mięśniowego

Ponadto dostarczanie węglowodanów z napojów wspomaga oszczędzanie glikogenu mięśniowego, głównego magazynu energii w mięśniach, umożliwiając dłuższy wysiłek. Z czasem napoje te mogą też doprowadzić do zwiększenia pojemności magazynowej dla glikogenu.

Regeneracja mięśni po treningu

Węglowodany są również kluczowe dla procesu regeneracji mięśni po treningu. Szybkie dostarczanie ich wspomaga proces odbudowy glikogenu mięśniowego i przywracania homeostazy energetycznej. Duże znaczenie ma to dla osób, które po treningu muszą jeszcze dotrzeć do domu, aby przygotować pełnowartościowy posiłek, który w pełni aktywuje regenerację.

Efekt ergogeniczny Vitargo, czyli poprawiający wydajność pracy mięśni i układu nerwowego, najprawdopodobniej ma inny mechanizm, niż samo dostarczanie energii. Polegać może również na pobudzaniu kubków smakowych, które przekazują do mózgu sygnały nerwowe pobudzające. Mechanizm ten wymaga jeszcze dokładniejszego rozpoznania, jednak pierwsze przesłanki z tym związane zaobserwowano w badaniach, w których podczas wysiłku płukano (nie połykano) jamę ustną roztworem z węglowodanami.

Mechanizm działania elektrolitów

Elektrolity to pierwiastki, które uczestniczą w podstawowych procesach biochemicznych i fizjologicznych w organizmie, a im intensywniej organizm pracuje, tym szybciej się one „zużywają”. Pierwiastki te to sód i potas oraz magnez i wapń. Uczestniczą one w regulacji ciśnienia tętniczego, przewodzeniu sygnałów nerwowych, kurczliwości mięśni, a także mają wiele indywidualnych funkcji, które wspierają organizm obciążony wysiłkiem. Ważne są już od pierwszych minut wysiłku, gdyż spowalniają procesy odwadniania.

Źródła:

• Kerksick, C. M., Arent, S., Schoenfeld, B. J., Stout, J. R., Campbell, B., Wilborn, C. D., Taylor, L., Kalman, D., Smith-Ryan, A. E., Kreider, R. B., Willoughby, D., Arciero, P. J., VanDusseldorp, T. A., Ormsbee, M. J., Wildman, R., Greenwood, M., Ziegenfuss, T. N., Aragon, A. A., & Antonio, J. (2017). International society of sports nutrition position stand: nutrient timing. Journal of the International Society of Sports Nutrition, 14, 33. https://doi.org/10.1186/s12970-017-0189-4
• Shirreffs, S. M., & Sawka, M. N. (2011). Fluid and electrolyte needs for training, competition, and recovery. Journal of sports sciences, 29 Suppl 1, S39–S46. https://doi.org/10.1080/02640414.2011.614269