Fosforan dwuwapniowy
Fosforan dwuwapniowy - połączenie dwóch pierwiastków zaliczanych do makroelementów w jedną molekułę. Wapń pełni przede wszystkim rolę budulcową - wchodzi w skład kości i zębów, ale także odgrywa istotną rolę związaną z aktywowaniem licznych enzymów, takich jak choćby ATP-azy, które są niezbędne do uwalniania energii ATP, jak również wpływa na procesy krzepnięcia krwi czy przewodnictwo nerwowo-mięśniowe.
Niedobory wapnia, jak i jego nadmierna ilość w naszym organizmie nie jest stanem pożądanym. Organizm dorosłego człowieka zawiera około 1200 g wapnia w całym ciele, z czego 99% zawarty jest w układzie kostnym. Reszta wapnia pełni specyficzną funkcję regulującą np. proces krzepnięcia krwi, jak i wspomagającą przesył impulsów nerwowych. Jeżeli mowa o komórkach ciała ludzkiego, które nie są skostniałe, wymiana wapnia odbywa się w nich nawet do 30 razy na dzień. Jak więc widzimy, gdy brakuje tego pierwiastka w naszej codziennej diecie, zagrożeniu ulega funkcja całego organizmu, gdyż pobierany jest on z kości. Co ciekawe, odpowiednia ilość wapnia wpływać będzie również na uczucie odprężenia podobnie, jak magnez. Zazwyczaj niedobory wapnia w organizmie człowieka manifestowane są poprzez skurcze mięśni, bóle stawowe, mrowienia, jak i drętwienia kończyn, czy spowolnieniem tętna. Objawy późniejsze, to powstające ubytki uzębienia, jak i krwotoki np. z nosa. Zbyt mała ilość wapnia z kolei zazwyczaj powiązana jest z zaburzeniami w działaniu parathormonu, którego konsekwencją będzie upośledzenie wchłaniania wapnia z przewodu pokarmowego.
Nadmiar wapnia z kolei powoduje nudności, zaparcia, brak apetytu, jak i może prowokować powstawanie kamieni nerkowych. Co więcej, zbyt duża ilość wapnia będzie utrudniała wchłanianie cynku i żelaza.
Fosforan dwuwapniowy - funkcje i niedobory
Fosfor pełni podobnie jak wapń również funkcję budulcową, wchodzi w skład kośćca i gwarantuje jego prawidłowy rozwój i kondycję, a także kwasów nukleinowych i tkanki mózgowej. Pierwiastek ten też odgrywa kluczową rolę w produkcji energii (fosforylacja), jest niezbędny do syntezy wysokoenergetycznych związków (np.: fosfokreatyna). Fosfor reguluje pH krwi. Niedobory fosforu w diecie będą powstawały rzadko, gdyż występuje on powszechnie w produktach żywnościowych. U deficytu zazwyczaj dochodzi u osób niedożywionych, alkoholików, jak i w przypadku chorób układu pokarmowego. Odczuwalne są wtedy wszelkiego rodzaju osłabienia mięśni, a nawet osłabienia kości, gdzie dochodzi do zjawiska osteomalacji. Co więcej, organizm staje się mocno podatny na choroby.
Nadmiar fosforu w diecie z kolei będzie występował przede wszystkim na skutek niewydolności nerek, czy poprzez uwalnianie jego nadmiaru w kości i komórek. Podobnie jak niedobory fosforu, jego nadmiar również prowadzić będzie do zaburzeń gospodarki mineralnej kości, które objawiać się będą poprzez zmiękczenie kostne, jak i powstawania porów w kościach. Niektórzy naukowcy sugerują, że nadmiar fosforu w diecie dzieci, może powodować schizofrenię, autyzm i nadpobudliwość.
Fosforan dwuwapniowy wchodzi w skład preparatów mineralnych, witaminowo-mineralnych i okołotreningowych.