Mięta zielona (Mentha spicata L.) należy do rodziny Lamiaceae, obejmującej 260 rodzajów i 7000 gatunków roślin. Rodzaj Mentha L. zawiera 42 gatunki, setki podgatunków, 15 hybryd oraz odmian uprawnych. Ma wiele zastosowań i jeszcze więcej fanów. Szeroko wykorzystywana jest zarówno w przemyśle spożywczym, jak i branżach zupełnie z jedzeniem niezwiązanych.
- Charakterystyka mięty
- Zastosowanie mięty
- Składniki aktywne mięty
- Właściwości mięty zielonej
- Dawkowanie
- Z czym najlepiej łączyć miętę?
Charakterystyka mięty
Mięta zielona, znana także jako Mentha spicata, jest gatunkiem rośliny należącym do rodziny jasnotowatych. Uważa się, że jest ona jednym z najstarszych reprezentantów tej grupy. Charakteryzuje się ona silnym, orzeźwiającym i bardzo charakterystycznym zapachem oraz lancetowatymi, ząbkowanymi na krawędziach liśćmi.
Znana na całym świecie
Roślina ta jest szeroko rozpowszechniona i uprawiana na całym świecie, choć jej pochodzenie jest związane z regionami Europy i Azji. Preferuje ona wilgotne, dobrze nawodnione gleby, a jej uprawa jest stosunkowo łatwa, co czyni ją popularną rośliną zarówno w ogrodach domowych, jak i w rolnictwie komercyjnym.
Zastosowanie mięty
Mięta zielona jest wykorzystywana od starożytności. Starożytni Grecy i Rzymianie używali jej do celów prozdrowotnych i rytualnych, przypisując jej liczne właściwości wspomagające organizmowi człowieka. Wierzyli, że mięta ma zdolność łagodzenia bólów głowy, niestrawności oraz różnych dolegliwości żołądkowych.
Wszechstronność mięty
Do dzisiaj mięta zielona jest stosowana zarówno w kulinariach, jak i w przemyśle farmaceutycznym i kosmetycznym. Jej świeże lub suszone liście są popularnym dodatkiem do napojów, takich jak herbata miętowa, oraz różnorodnych potraw, włączając sałatki, desery i sosy. W przemyśle farmaceutycznym ekstrakty z mięty są wykorzystywane w produkcji leków na problemy trawienne i preparatów łagodzących bóle głowy.
Składniki aktywne mięty
Aktywne biologicznie składniki mięty zielonej znajdują się przede wszystkim w olejku miętowym, który pozyskuje się najczęściej poprzez destylację parą wodną z liści. Do substancji tych zalicza się różne flawonoidy (takie jak diosmina i diosmetyna), kwasy fenolowe oraz lignany. Najważniejszym związkiem w olejku miętowym z mięty zielonej jest karwon, który nadaje mięcie charakterystyczny zapach. W olejku znajdują się też znaczne ilości limonenu, jednak w przeciwieństwie do mięty pieprzowej, olejek miętowy zawiera zdecydowanie mniejsze ilości mentolu i mentonu.
Ogólna charakterystyka mięty zielonej
Kategoria
|
Opis
|
Nazwy
|
Mięta zielona, Mentha spicata, mięta ogrodowa
|
Miejsca występowania
|
Najpierw Europa, Azja, obecnie rozpowszechniona na całym świecie
|
Substancje bioaktywne
|
Karwon, limonen, diosmina, diosmetyna, kwas rosmarinowy
|
Potencjalne zastosowania
|
Hamowanie dolegliwości żołądkowych, aromaterapia, kulinarne
|
Typowe dawkowanie
|
Herbata: 1-2 torebki dziennie; Olejek: kilka kropli na porcję; Kapsułki: kilka dziennie
|
Właściwości mięty zielonej
Większość badań dotyczących właściwości zdrowotnych olejku z mięty dotyczyło mięty pieprzowej. Wszystkie te badania koncentrowały się na mentolu i jego metabolicie po podaniu doustnym ekstraktu miętowego pod postacią kapsułek lub tabletek. Substancje z mięty badane były głównie w kontekście regulacji trawienia, wchłaniania i pasażu jelitowego w przebiegu zaburzeń żołądkowo-jelitowych, np. zespołu jelita drażliwego.
Mentol, ze względu na swoją rozpuszczalność w tłuszczach, szybko wchłania się z początkowej części jelita cienkiego, co czyni go przydatnym w leczeniu zaburzeń trawiennych. Można przypuszczać, że mięta zielona wykazuje podobne działanie, jednak wymaga jeszcze większej ilości badań, aby dowiedzieć się, jaką rolę odgrywają konkretne związki bioaktywne i ich proporcje.
Dawkowanie
Dawkowanie mięty pieprzowej obejmuje kilka do kilkunastu kropli olejku miętowego lub 1-2 torebki herbaty miętowej dziennie. Stosuje się ją także w postaci kapsułek o zawartości 50-100 mg ekstraktu. W leczeniu problemów żołądkowo-jelitowych mięta jest często łączona z imbirem i kurkumą, rumiankiem, koprem włoskim, czy ostropestem, karczochem i szałwią. Te zioła mogą wspomóc trawienie, łagodzą niestrawność, wzdęcia i nudności.
Z czym najlepiej łączyć miętę?
Mieszanki ziołowe zawierające miętę pieprzową mogą być przydatne w różnych sytuacjach związanych z problemami żołądkowo-jelitowymi. Są one szczególnie pomocne w przypadku niestrawności, często wywołanej przez przejedzenie. W przypadku infekcji przewodu pokarmowego mieszanki te mogą pomóc w łagodzeniu objawów, takich jak bóle brzucha czy wzdęcia, a dodatkowo hamować wzrost niektórych patogenów.
Ponadto są skuteczne w łagodzeniu objawów zespołu jelita drażliwego, takich jak skurcze i ból brzucha. Mogą także być stosowane przy lekkich problemach z wątrobą i pęcherzykiem żółciowym, pomagając w optymalizacji pracy tych organów.
Źródła:
Vázquez-Fresno R, Rosana ARR, Sajed T, Onookome-Okome T, Wishart NA, Wishart DS. Herbs and Spices- Biomarkers of Intake Based on Human Intervention Studies - A Systematic Review. Genes Nutr. 2019 May 22;14:18. doi: 10.1186/s12263-019-0636-8. PMID: 31143299; PMCID: PMC6532192.
Zawarte treści mają charakter wyłącznie edukacyjny i informacyjny. Starannie dbamy o ich merytoryczną poprawność. Niemniej jednak, nie mają one na celu zastępować indywidualnej porady u specjalisty, dostosowanej do konkretnej sytuacji czytelnika.