Chociaż w kontekście niedoborów substancji odżywczych z reguły mówi się o witaminach czy pierwiastkach mineralnych, czasem o białkach, to nie każdy wie, że istnieją też normy poziomów spożycia niektórych tłuszczy. Unikając pewnej grupy produktów w diecie stosunkowo łatwo jest doprowadzić do niedoboru jednego z niezbędnych kwasów tłuszczowych, a dokładnie kwasu alfa-linolenowego (ALA). Na czele tej grupy stoi len, z którego nasion wytwarza się siemię lniane i olej lniany.
![siemię lniane]()
- Charakterystyka siemienia lnianego
- Zastosowanie kulinarne
- Zalecane spożycie
- Właściwości odżywcze siemienia lnianego
- Działanie siemienia lnianego
Charakterystyka siemienia lnianego
Siemię lniane to nasiona lnu zwyczajnego (Linum usitatissimum), rośliny jednorocznej, która jest uprawiana na całym świecie, szczególnie w rejonach o klimacie umiarkowanym. Len pochodzi z obszarów Bliskiego Wschodu, ale obecnie największymi producentami i eksporterami nasion lnu są Kanada, Rosja, Chiny oraz Kazachstan. Rośliny lnu mają charakterystyczne niebieskie lub białe kwiaty i mogą osiągać wysokość metra. Nasiona mają niewielki rozmiar i owalny kształt. Występują w dwóch kolorach, brązowym i złotym, które różnią się nieznacznie smakiem i zawartością niektórych składników odżywczych.
Zastosowanie kulinarne
![siemię lniane deser]()
Siemię lniane znajduje szerokie zastosowanie w kulinariach, a jego subtelny orzechowy smak czyni je wszechstronnym dodatkiem do wielu potraw, zarówno słodkich, jak i wytrawnych. W formie surowej lub mielonej jest używane jako składnik pieczywa, ciastek, płatków śniadaniowych, a także do przygotowywania musli, czy smoothie.
Często stosuje się je jako zagęszczacz do zup, sosów i koktajli, ponieważ w kontakcie z wodą wytwarza śluzowatą substancję. Mielone nasiona lnu stanowią również alternatywę dla jajek w diecie wegańskiej, ponieważ ich żelowa konsystencja doskonale sprawdza się w wypiekach.
Zalecane spożycie
Zalecana dzienna ilość spożycia siemienia lnianego dla dorosłych wynosi zazwyczaj od 1 do 2 łyżek stołowych (około 10-20 gramów) dziennie. Taka ilość dostarcza wystarczająco błonnika, kwasów omega-3 (głównie kwasu alfa-linolenowego) oraz innych bioaktywnych składników, jak lignany. Warto wprowadzać siemię stopniowo, aby uniknąć problemów trawiennych, ponieważ duża ilość błonnika może powodować wzdęcia lub inne dolegliwości żołądkowo-jelitowe, szczególnie u osób, które nie są przyzwyczajone do wysokiego spożycia błonnika.
Główne substancje odżywcze siemienia lnianego
Składnik odżywczy
|
Zawartość na 100 g
|
Energia
|
~540 kcal
|
Białko
|
~20 g
|
Tłuszcz
|
~40 g
|
Węglowodany
|
~30 g
|
Kwas alfa-linolenowy
|
~22 g
|
Błonnik
|
~27 g
|
Właściwości odżywcze siemienia lnianego
![siemię lniane nasiona]()
Kaloryczność
Siemię lniane to cenne źródło składników odżywczych, dostarczające około 534 kcal na 100 gramów. Duża ilość kalorii wynika głównie ze względu na tłuszcz (około 42 g). W skład tłuszczów wchodzi przede wszystkim kwas alfa-linolenowy (ALA), należący do kwasów wielonienasyconych omega-3. Jego ilość wynosi 22 g i przekracza 1300% zalecanej dziennej dawki (RDA).
Siemię lniane: białko, witaminy i minerały
Siemię lniane dostarcza 18-25 g białka, dzięki czemu jest wartościowym źródłem białka roślinnego. Jest bogate w błonnik, którego zawartość wynosi aż 27 g. Produkt ten zawiera pierwiastki mineralne, takie jak mangan (ponad 100% RDA), magnez (98% RDA), miedź (60% RDA), cynk (39% RDA) i żelazo (32% RDA). Dostarcza także witamin z grupy B, zwłaszcza tiaminy (133% RDA), witaminy B6 (45% RDA) i kwasu foliowego (6% RDA).
Działanie siemienia lnianego
Siemię lniane jest funkcjonalną żywnością o licznych korzyściach zdrowotnych dzięki zawartości kwasu alfa-linolenowego, lignanów, błonnika i innych bioaktywnych składników. Kwas alfa-linolenowy (ALA), główna substancja bioaktywna siemienia lnianego, jest niezbędnym wielonienasyconym kwasem tłuszczowym z rodziny omega-3, który pełni kluczową rolę w wielu procesach biologicznych.
Omega-3
ALA jest prekursorem długich kwasów tłuszczowych, takich jak kwas eikozapentaenowy (EPA) i kwas dokozaheksaenowy (DHA), które są istotne dla funkcjonowania mózgu, układu nerwowego i sercowo-naczyniowego. EPA i DHA występują głównie w rybach, co podkreśla rolę zróżnicowanej diety w kształtowaniu zdrowia.
Działanie przeciwzapalne
Dzięki obecności kwasu alfa-linolenowego, ale również specyficznych lignanów, siemię lniane działa przeciwzapalnie, może obniżać poziom cholesterolu i ciśnienie krwi. Liczne badania wykazały, że lignany redukują stres oksydacyjny, mogą poprawiać kontrolę glikemii i zmniejszać ryzyko cukrzycy typu 2. Siemię lniane znane jest także z potencjału do obniżania poziomu trójglicerydów, cholesterolu całkowitego i LDL (lipoprotein niskiej gęstości), zwłaszcza u osób z podwyższonymi wskaźnikami.
Kontrola apetytu i wagi
Co więcej, może wspierać kontrolę apetytu, zmniejszając głód i zwiększając sytość, co pomocne jest w zarządzaniu masą ciała. Dodatkowo, może obniżać stężenie białka C-reaktywnego, zmniejszając stany zapalne, a także obniżać poziom glukozy i trójglicerydów u pacjentów z chorobą wieńcową.
Dla kobiet
Warto też dodać, że lignany mogą wpływać na niektóre funkcje hormonalne i rozwój komórek jajnikowych. Zaliczają się do fitoestrogenów, czyli substancji pochodzenia roślinnego, które mogą wpływać na aktywność tak zwanych żeńskich hormonów rozrodczych (jak estradiol). Ich działanie badane jest w kontekście prewencji i terapii zespołu policystycznych jajników (PCOS), czy raka jajnika.
Źródła:
- Shayan, M., Kamalian, S., Sahebkar, A., & Tayarani-Najaran, Z. (2020). Flaxseed for Health and Disease: Review of Clinical Trials. Combinatorial chemistry & high throughput screening, 23(8), 699–722. https://doi.org/10.2174/1386207323666200521121708
- Parikh, M., Netticadan, T., & Pierce, G. N. (2018). Flaxseed: its bioactive components and their cardiovascular benefits. American journal of physiology. Heart and circulatory physiology, 314(2), H146–H159. https://doi.org/10.1152/ajpheart.00400.2017
- Prasad, K., & Dhar, A. (2016). Flaxseed and Diabetes. Current pharmaceutical design, 22(2), 141–144. https://doi.org/10.2174/1381612822666151112151230
- Prasad, K., Khan, A. S., & Shoker, M. (2020). Flaxseed and Its Components in Treatment of Hyperlipidemia and Cardiovascular Disease. The International journal of angiology : official publication of the International College of Angiology, Inc, 29(4), 216–222. https://doi.org/10.1055/s-0040-1709129
- Sirotkin A. V. (2023). Influence of Flaxseed (Linum usitatissimum) on Female Reproduction. Planta medica, 89(6), 608–615. https://doi.org/10.1055/a-2013-2966
- De Silva, S. F., & Alcorn, J. (2019). Flaxseed Lignans as Important Dietary Polyphenols for Cancer Prevention and Treatment: Chemistry, Pharmacokinetics, and Molecular Targets. Pharmaceuticals (Basel, Switzerland), 12(2), 68. https://doi.org/10.3390/ph12020068
- Zarei, M., Adeli, S., Hosseini, S., & Daneshzad, E. (2022). The effect of flaxseed intake on appetite reduction: A systematic review of randomized clinical trials. Phytotherapy research : PTR, 36(10), 3792–3804. https://doi.org/10.1002/ptr.7570
Zawarte treści mają charakter wyłącznie edukacyjny i informacyjny. Starannie dbamy o ich merytoryczną poprawność. Niemniej jednak, nie mają one na celu zastępować indywidualnej porady u specjalisty, dostosowanej do konkretnej sytuacji czytelnika.