Kwas dokozaheksaenowy (DHA) to wielonienasycony kwas tłuszczowy z grupy omega-3, jednego z niezbędnych tłuszczy w diecie. Charakteryzuje się obecnością 22 atomów węgla i sześciu wiązań podwójnych, co jest jednym z najwyższych wyników wśród tłuszczy w pożywieniu. Jest podatny na procesy utleniania i degradacji, wykazuje rozpuszczalność w tłuszczach i rozpuszczalnikach organicznych, ale nie w wodzie, co oznacza, że w organizmach żywych magazynowany jest w kluczowych strukturach lipidowych, takich jak błony komórkowe.
- Kwas DHA w diecie
- DHA pomaga na stany zapalne
- DHA pomaga na słabe serce
- Dawkowanie DHA
Kwas DHA w diecie
Występowanie w naturze
W naturze występuje przede wszystkim w tłustych rybach morskich, takich jak łosoś, makrela, sardynki, śledź i tuńczyk, a także w olejach rybich oraz mikroalgach, które stanowią pierwotne źródło DHA w ekosystemach wodnych. Mikroalgi syntetyzują DHA, który następnie trafia do organizmów wyższych przez łańcuch pokarmowy, gdzie jest gromadzony w tkankach ryb i innych zwierząt wodnych.
Niska produkcja w organizmie ludzkim
W organizmach wodnych DHA pełni kluczową rolę w utrzymaniu właściwości fizykochemicznych błon komórkowych, umożliwiając przetrwanie w zimnych wodach. W organizmie człowieka DHA może być produkowany w ograniczonych ilościach z innych kwasów omega-3, takich jak alfa-linolenowy (ALA) czy eikozapentaenowy (EPA), ale proces ten osiąga wydajność na poziomie maksymalnie kilku procent.
Ogólna charakterystyka DHA
Kategoria
|
Opis
|
Budowa
|
Wielonienasycony kwas tłuszczowy omega-3, zawierający 22 atomy węgla i 6 wiązań podwójnych, o wzorze chemicznym C22H32O2
|
Rola w organizmie
|
Główny składnik fosfolipidów błon komórkowych w mózgu i siatkówce, zapewnia płynność i stabilność błon komórkowych, wspiera funkcje mitochondriów oraz odgrywa rolę w modulacji procesów zapalnych
|
Występowanie
|
W tłustych rybach morskich (łosoś, makrela, sardynki, śledź, tuńczyk), olejach rybich, mikroalgach
|
DHA pomaga na stany zapalne
Znaczący potencjał prozdrowotny
Badania naukowe wskazują na znaczący potencjał prozdrowotny kwasu dokozaheksaenowego (DHA), nawet tam, gdzie analizowano jego efekty niezależnie od EPA. W systematycznym przeglądzie 20 badań randomizowanych oceniano wpływ różnych proporcji EPA/DHA na stany zapalne i kacheksję (wyniszczenie organizmu) u pacjentów z zaawansowaną chorobą nowotworową.
Skuteczność nawet w chemioterapii
Stwierdzono, że niski stosunek EPA do DHA (więcej DHA) związany był z niższymi poziomami markerów zapalnych, takich jak CRP (białko C-reaktywne), z najwyższą skutecznością w grupie podczas chemioterapii. W jednej analizie publikacji obejmujących 20 badań z 1231 uczestnikami, DHA wykazywało silniejsze działanie przeciwzapalne, niż EPA, zmniejszając poziomy interleukiny-6 (IL-6) i TNF-α (czynnik martwicy nowotworów alfa), jednak różnice te były niewielkie.
DHA pomaga na słabe serce
Niższe ryzyko zgonu
W dużym badaniu obejmującym 117 702 osób przeanalizowano wpływ poziomu DHA w osoczu na śmiertelność z różnych przyczyn, a obserwacja trwała przez około 12 lat. Wyniki wskazały, że najwyższe poziomy DHA wiązały się z 21% niższym ryzykiem zgonu ze wszystkich przyczyn, 21% niższym ryzykiem śmierci z powodu chorób sercowo-naczyniowych w porównaniu z najniższymi poziomami. Podobne wyniki uzyskano w innym przeglądzie uśrednionych wyników z ponad 150 tysięcy próbek na przestrzeni 14 lat.
Przeciw niewydolności serca
W obszarze chorób serca DHA wykazało zdolność do obniżania poziomu lipoprotein niskiej gęstości (cholesterol LDL), poprzez zwiększanie ich rozmiaru, co zmniejsza ich aterogenność. Ponadto, w badaniach na temat wpływu DHA na funkcję serca stwierdzono, że wspomaga działanie specyficznego białka w błonach mitochondriów, w których produkuje się energia, co redukuje uszkodzenia spowodowane stresem oksydacyjnym oraz zmniejsza włóknienie mięśnia sercowego, które może prowadzić do niewydolności serca.
Dawkowanie DHA
Dawki DHA w codziennej praktyce zależą od kompozycji diety i poziomu spożycia ryb. Dla osób zdrowych rekomenduje się 250–500 mg dziennie. Kobiety w ciąży i karmiące powinny przyjmować około 200–300 mg DHA dziennie, gdyż substancja ta wspiera rozwój układów nerwowego oraz odpornościowego dziecka. Wyższe dawki, od 1 g do 4 g dziennie, stosuje się w sytuacjach wymagających zwiększonej podaży kwasów omega-3, takich jak intensywna aktywność fizyczna lub szczególne potrzeby organizmu, np. w grupie ryzyka chorób sercowo-naczyniowych.
Codzienna suplementacja DHA, najczęściej równolegle z EPA w formie oleju rybiego, pozwala na łatwe uzupełnienie diety w składnik, którego spożycie jest trudne, gdy nie przepada się za rybami, czy nie ma się dostępu do dobrej jakości ryb.
Źródła:
- Szlendak, M., & Kapała, A. (2024). Does the ratio of eicosapentaenoic acid to docosahexaenoic acid matter in cancer treatment? A systematic review of their effects on cachexia-related inflammation. Nutrition (Burbank, Los Angeles County, Calif.), 124, 112466. https://doi.org/10.1016/j.nut.2024.112466
- Seth, J., Sharma, S., Leong, C. J., & Rabkin, S. W. (2024). Eicosapentaenoic Acid (EPA) and Docosahexaenoic Acid (DHA) Ameliorate Heart Failure through Reductions in Oxidative Stress: A Systematic Review and Meta-Analysis. Antioxidants (Basel, Switzerland), 13(8), 955. https://doi.org/10.3390/antiox13080955
- O'Keefe, E. L., O'Keefe, J. H., Tintle, N. L., Westra, J., Albuisson, L., & Harris, W. S. (2024). Circulating Docosahexaenoic Acid and Risk of All-Cause and Cause-Specific Mortality. Mayo Clinic proceedings, 99(4), 534–541. https://doi.org/10.1016/j.mayocp.2023.11.026
- Fatahi, S., Sohouli, M. H., da Silva Magalhães, E. I., da Cruz Silveira, V. N., Zanghelini, F., Rahmani, P., Kord-Varkaneh, H., Sharifi-Zahabi, E., & Shidfar, F. (2023). Comparing the effects of docosahexaenoic and eicosapentaenoic acids on cardiovascular risk factors: Pairwise and network meta-analyses of randomized controlled trials. Nutrition, metabolism, and cardiovascular diseases : NMCD, 33(1), 11–21. https://doi.org/10.1016/j.numecd.2022.09.013
- Vors, C., Allaire, J., Mejia, S. B., Khan, T. A., Sievenpiper, J. L., & Lamarche, B. (2021). Comparing the Effects of Docosahexaenoic and Eicosapentaenoic Acids on Inflammation Markers Using Pairwise and Network Meta-Analyses of Randomized Controlled Trials. Advances in nutrition (Bethesda, Md.), 12(1), 128–140. https://doi.org/10.1093/advances/nmaa086
Zawarte treści mają charakter wyłącznie edukacyjny i informacyjny. Starannie dbamy o ich merytoryczną poprawność. Niemniej jednak, nie mają one na celu zastępować indywidualnej porady u specjalisty, dostosowanej do konkretnej sytuacji czytelnika.